13.12.2014

13 grudnia 1981

13 grudnia 1981 r. zdumieni obywatele Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej dowiedzieli się z ekranów swoich telewizorów oraz odbiorników radiowych, że na terenie całego kraju wprowadzony został Stan Wojenny. Generał Wojciech Jaruzelski, pełniący wówczas funkcje I Sekretarza KC PZPR, Szefa Rady Ministrów i Ministra Obrony Narodowej ogłosił tą wiadomość w specjalnie przygotowanym przemówieniu. Informacja ta była emitowana przez cały dzień. Poniżej słynne wystąpienie gen. Jaruzelskiego:


Przygotowania do zamachu stanu rozpoczęto już w październiku 1980 r. Można więc stwierdzić, że „władza ludowa” miała wystarczająco dużo czasu i możliwości, aby skutecznie przeprowadzić całą operację.

27.10.2014

20.10.2014

21.04.2014

Spryt, inteligencja i seks! Jak niewolnica z Polski, została żoną sułtana?


Porwana z Polski* przez Tatarów. Ofiarowana w darze sułtanowi Sulejmanowi Wspaniałemu. Została jego pierwszą żoną. Kobieta, dla której najpotężniejszy władca Imperium Osmańskiego, pisał romantyczne wiersze. Oto historia Roksolany!

14.04.2014

"Łatwo jest mówić o Polsce, trudniej dla niej pracować, jeszcze trudniej umrzeć, a najtrudniej cierpieć"


Kiedy ucichły ostatnie wystrzały kampanii wrześniowej, Niemcy zaczęli wprowadzać w podbitej Polsce własną administrację. W dawnym budynku Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przy alei Szucha 25 w Warszawie, urządzili siedzibę Gestapo (tajnej policji utworzonej w 1933 roku), która miała za zadanie zwalczanie oporu Polaków.

7.04.2014

"Polacy zbombardowali Warszawę" - niemiecka propaganda przeciw Polsce w 1939 roku


Wrzesień 1939 roku.


Polska zaatakowana przez nazistowskie Niemcy Adolfa Hitlera, stawia dzielny opór. Gdzieś na uboczu głównego konfliktu toczy się jednak zupełnie inna wojna. Zaczęła się dużo wcześniej, a jej żołnierze nie używają karabinów lecz maszyn do pisania. Jest to wojna propagandowa.

1.04.2014

"The Bloody Poles"


12 września 1939 roku, we francuskim miasteczku Abbeville, przywódcy Francji i Wielkiej Brytanii zadecydowali o nie podejmowaniu żadnych poważniejszych działań w celu odciążenia samotnie walczącej Polski. 5 lat później, to samo miasteczko, zostało wyzwolone przez... polską 1. Dywizję Pancerną pod dowództwem generała Stanisława Maczka!

24.03.2014

"Kościuszko - to dźwięk, który przeraża ucho tyrana"


Pierwszy rozbiór Polski podziałał otrzeźwiająco na elitę naszego państwa. Od tego czasu, przygotowywane są reformy mające doprowadzić do wzmocnienia Rzeczypospolitej, a zwłaszcza do uniezależnienia jej od sąsiadów. Zwieńczeniem reform był akt Konstytucji 3 maja. Jednakże państwa ościenne, a zwłaszcza Rosja, nie zamierzały bezczynnie patrzeć na odradzanie się państwa polskiego. Caryca Katarzyna II wykorzystała w podstępny sposób Targowiczan (sprzeciwiali się oni wprowadzaniu reform, wśród nich był m.in. Szczęsny Potocki), aby pod pretekstem obrony przywilejów szlacheckich, wprowadzić do naszego kraju swoje wojska i przejąć władzę nad buntującą się Rzeczpospolitą.

17.03.2014

"Polsko, jak słodko dla ciebie umierać"- krwawy rejs ORP "Garlanda".


27 maja, 1942 roku, Ocean Arktyczny

Był ładny majowy poranek. Słońce świeciło mocno, lecz nie ogrzewało. ORP "Garland", angielski niszczyciel przekazany polskiej marynarce wojennej, sunął przez wzburzone fale. Polski okręt osłaniał konwój angielskich statków płynących do Murmańska. Na ich pokładzie znajdowały się towary z programu lend-lease, pomoc dla Rosjan walczących z Niemcami.

Od czterech dni, konwój był atakowany przez niemieckie bombowce (Junkersy i Heinkle), niedające spokoju obsługom dział. Z rana (27 maja) można było zaobserwować na niebie, dwa dziwnie wyglądające samoloty zwiadowcze (samoloty dalekiego zasięgu Blunter-Voss). "Garland" ostrzelał je działkiem przeciwlotniczym. Pechowo, jeden z pocisków trafił w polską banderę, która spadła gdzieś na okręt. Jak się później okazało, orzeł był nienaruszony. 

8.03.2014

Born in Poland. "Made" in Germany. "Stolen" by Hollywood - historia Poli Negri.


Urodzona w Polsce, odkryta przez niemiecką kinematografię, wspięła się na sam szczyt Hollywood. Mariusz Kotowski w swojej książce poświęconej Poli Negri tak o niej napisał: "...wielka gwiazda Hollywoodu, z pewnością utorowała drogę innym artystkom, które zyskały status prawdziwie światowych gwiazd. Przed Gretą Garbo była Pola Negri. Także przed Marleną Dietrich była Pola Negri".* Jak to się stało, że Barbara Apolonia Chałupiec (prawdziwe imię i nazwisko Poli Negri), zagrała w ponad 60 filmach wyprodukowanych w Europie i Ameryce, tym samym stając się gwiazdą światowego formatu? Odpowiedź znajdziecie w moim artykule, który dedykuję wszystkim  paniom z okazji ich święta ;-)

4.03.2014

"Wywalcz Polsce wolność lub zgiń!"

Grudzień 1942, Europa

Była mroźna, jasna zimowa noc. Amerykański czterosilnikowy samolot B-24 Liberator, będący na służbie SOE*, wystartował z lotniska znajdującego się w niewielkiej odległości od Londynu. Kiedy znalazł się nad terytorium Danii, przywitały go niemieckie działa przeciwlotnicze. Samolotem zaczęło poważnie rzucać, bowiem zawsze tak jest, kiedy wokoło wybuchają pociski artyleryjskie. Jednakże tym razem, żaden z nich nie trafił celu. Po jakimś czasie, pasażerowie usłyszeli oczekiwany w głośnikach głos pilota: Panowie, jesteśmy nad Polską.


Polscy spadochroniarze, którzy lecieli tym samolotem, poczuli radość, że w końcu będą mogli odpłacić okupantowi niemieckiemu pięknym za nadobne. Nie myśleli o tym, że mogą zostać złapani i zginą. Ich myśli zaprzątała jedynie sprawa wywalczenia niepodległości dla swojego kraju. Żyli, walczyli i umierali dla Polski. Oto historia cichociemnych!

20.02.2014

"Nic dla siebie, wszystko dla Ojczyzny"

Nazywali ich bandytami. Ale czy bandytyzmem jest walka o własny, niepodległy kraj? Przez długi czas musieli toczyć nierówny bój, najpierw z okupantem niemieckim, a potem sowieckim. Żyli prawem wilka, ale my już przestajemy o nich milczeć. Wielu z nich pozostało na Kresach, aby walczyć w obronie ludności polskiej. Zapłacili za to najwyższą cenę. Jednym z nich był Anatol Radziwonik, pseudonim „Olech”.


Anatol Radziwonik, ps. „Olech”, „Mruk”, „Stary”, „Ojciec”, urodził się 20 lutego 1916 roku w Briańsku koło Wołkowyska. Rodzice pokładali w nim duże nadzieje, dlatego wysłali go do Państwowego Męskiego Seminarium Nauczycielskiego w Słonimiu. Po ukończeniu seminarium, podjął pracę nauczyciela w szkole wiejskiej w Iszczołnianach (woj. nowogródzkie). Z zapałem wypełniał obowiązki pedagoga. Starał się aktywizować młodzież na wiele różnych sposobów, m.in. zaszczepił w nich miłość do harcerstwa. W 1938 roku został wezwany do Wojska Polskiego. Służbę odbył w szkole podchorążych w Jarosławiu.

14.02.2014

"Nikt nie sprawił nam tylu kłopotów co Polacy".

David Lloyd George (1863-1945) - premier Wielkiej Brytanii (1916-1922), oraz minister wojny (1916). Był przeciwnikiem powstania silnej Polski. W latach 30. XX wieku zachwycony był Hitlerem. Potem jednak poparł Winstona Churchilla, który optował za prowadzeniem twardej polityki wobec faszystowskich Niemiec. 


Zainteresowanie opinii europejskiej sprawą polską było bardzo duże w okresie Wiosny Ludów, wojny krymskiej czy powstania styczniowego. Natomiast w przededniu I wojny światowej, problem państwowości polskiej prawie nie istniał na arenie międzynarodowej. Takie małe państwa jak Albania, Bośnia czy Serbia przykuwały więcej uwagi i to one znalazły się na "językach" europejskich dyplomatów. Czasem tylko, wybitne postaci polskiej kultury, takie jak: Helena Modrzejewska, Henryk Sienkiewicz czy Ignacy Paderewski przypominały o istnieniu naszego narodu.

3.02.2014

"Już po Rzeczypospolitej!"

Henryk Sienkiewicz (1846-1916) - polski powieściopisarz i publicysta. Laureat literackiej Nagrody Nobla (1905) za całokształt twórczości. Jego najbardziej znanym dziełem jest tzw. Trylogia ( Ogniem i Mieczem, Potop oraz Pan Wołodyjowski).


Powieść Henryka Sienkiewicza Ogniem i Mieczem, jest bez wątpienia pozycją wyjątkową. Kiedy została wydana po raz pierwszy w 1884 roku, przyniosła autorowi ogromną sławę i pieniądze. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1648-1651, kiedy Rzeczpospolita walczyła z powstaniem kozackim pod przywództwem Bohdana Chmielnickiego.

Wojska kozackie po sukcesach w bitwach pod Żółtymi Wodami i Korsuniem czuły się pewne swego. Rzeczpospolita natomiast zbierała dopiero siły, aby stłumić powstanie. Pod Piławcami (pogranicze Podola i Wołynia) stanęło około 30 tys. wojsk polskich, składających się z wojsk zaciężnych i pocztów prywatnych. Chmielnicki w tym czasie dysponował siłą ok. 20-25 tys. żołnierzy.

27.01.2014

"Po cóż by Polacy istnieli na świecie, jak nie po to, by ich wysyłać na pewną śmierć."

Alexander Macdonald (1765-1840) - książę Tarentu, marszałek Francji. Podczas rewolucji francuskiej szybko awansował. W 1799 roku walczył przeciwko Rosjanom Suworowa. W 1805 odsunięty od wojska za udział w spiskach anty napoleońskich. Przywrócony do armii w 1809 roku, gdzie w bitwie pod Wagram przyczynił się jawnie do pokonania Austriaków. Brał udział w walkach w Hiszpanii i Rosji. W bitwie pod Lipskiem, razem z Poniatowskim osłaniał odwrót Wielkiej Armii. Nie wrócił do Napoleona, kiedy ten przybył z Elby. Potem w służbie Ludwika XVIII.


Po nieudanej wyprawie Napoleona na Moskwę w 1812 roku, Cesarz szybko powrócił do Francji, aby odbudować Wielką Armię. Starał się za wszelką cenę zachować zdobycze terytorialne na terenie Niemiec. W maju 1813 roku, odniósł dwie zwycięskie bitwy, przeciw połączonym armiom rosyjsko-pruskim. Najpierw pod Lutzen (2 maja), a potem pod Budziszynem (20-21 maja).

Sprzymierzeni postanowili unikać Napoleona i walczyć z jego marszałkami. Dlatego też w bitwach pod Kulm, Kaczawą czy Donnewitz, Francuzi zaczęli przegrywać. Cesarz postanowił wycofać się za Łabę i tam stoczyć decydującą bitwę.

20.01.2014

"Turyści Sikorskiego"

Joseph Goebbels (1897-1945) - niemiecki minister propagandy i oświecenia publicznego w rządzie Adolfa Hitlera. Jeden z najbliższych współpracowników Fuhrera.


Wojna, która wybuchła pierwszego września 1939 roku, obnażyła słabość naszej armii. Pomimo ogromnego poświęcenia żołnierza polskiego, zatrzymanie niemieckiego blitzkriegu wydawało się niemożliwe. Nadzieje na dłuższą walkę, zostały brutalnie rozwiane 17 września, z chwilą wkroczenia na nasze tereny Armii Czerwonej. Prezydent Mościcki oraz cały polski rząd, na czele z premierem Składkowskim, musieli się ewakuować do Rumunii (nasz południowy sąsiad, bojąc się Hitlera, ogłosił neutralność). Razem z nimi, granicę przekroczyło około 30 000 żołnierzy. Z kolej 40 000 (w tym m. in. 10 Brygada Kawalerii Zmotoryzowanej) przedostało się na Węgry.

13.01.2014

"Paść może i naród wielki, zniszczeć tylko nikczemny".

Stanisław Staszic (ur. przed 6 listopada 1755 w Pile, zm. 20 stycznia 1826 roku w Warszawie) - polski działacz oświeceniowy, ksiądz katolicki, przyrodnik, publicysta polityczny, minister stanu Księstwa Warszawskiego od 1809 roku. Zastępca ministra oświaty Królestwa Polskiego w latach 1818-1824.



Warszawa, ul. Nowolipki 7, 23 listopada 1800 roku.

W Pałacu Jana Poltza (niezachowanym do naszych czasów) zebrała się liczna grupa polskich naukowców, pod przewodnictwem Stanisława Staszica. Zebrała się nie bez powodu. Tego bowiem deszczowego dnia, miano wybrać nazwę, program działania oraz władze stowarzyszenia, mającego odegrać nie małą rolę w zachowaniu i krzewieniu polskiego dorobku intelektualnego.

Pomimo jesiennej pogody, wewnątrz pałacu odczuwało się wiosenny nastrój. Ostatnie dekady wolnej Polski nie poszły na marne. Udało się obudzić wśród wielu obywateli, ducha patriotyzmu, tak potrzebnego w czasach niewoli. Nowemu stowarzyszeniu nadano oficjalną nazwę: Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk. Pierwszym  prezesem został Jan Chrzciciel Albertrandi. Na koniec spotkania, głos zabrał Stanisław Staszic, który mówił o ważnej roli nowo powstałego Towarzystwa. 

- Paść może i naród wielki, zniszczeć tylko nikczemny - to zdanie spowodowało, że na twarzach zebranych ludzi pojawiło się wzruszenie.

6.01.2014

"W Polsce zetknąłem się z piątym żywiołem: z błotem".

Napoleon Bonaparte (1769-1821)- Cesarz Francuzów (1804-1815). Król Włoch (1805-1814) . Jeden z największych dowódców wojskowych wszech czasów.


Paryż, sierpień roku pańskiego 1806, rezydencja Napoleona.

Napoleon był w świetnym humorze. Przechadzał się po swoim gabinecie wpatrując się w wyrzeźbione z marmuru popiersia Juliusza Cezara i Aleksandra Wielkiego. W prawej ręce trzymał kieliszek najlepszej jakości wina, specjalnie wybranego dla dworu Cesarza. Zdawało się, że tylko ci dwaj starożytni dowódcy są godni przebywać razem z Napoleonem. Rok temu rozbił on w bitwie pod Austerlitz, połączone armie rosyjsko-austriackie (tzw. bitwa trzech cesarzy), zapewniając sobie panowanie nad całą zachodnią i południową Europą. Pokój nie mógł jednak trwać wiecznie. Synowie Albionu szykowali kolejną krucjatę przeciw korsykańskiemu diabłu. Tym razem wysupłali nie małą sumkę dla Królestwa Prus, które gotowe było stanąć do walki z Francją. Tymczasem do gabinetu Napoleona wszedł Henri Bertrand (jeden z jego adiutantów) przynosząc wielkiej wagi wiadomości:

Bertrand: Wasza Cesarska Wysokość, Anglia zawiązała kolejną koalicję przeciw nam, tym razem z Prusami. Za kilka miesięcy będą w stanie wkroczyć na teren naszego państwa!*

Napoleon: Ach ci przeklęci Anglicy, znowu coś knują przeciwko mnie!!! Która to już koalicja, bo straciłem rachubę?

Bertrand: czwarta Sire (panie).

Napoleon: no nic, wygraliśmy pozostałe to wygramy i tą. Pełna mobilizacja, musimy ich uprzedzić i jako pierwsi wkroczyć na ich teren.

Popularne Wpisy

Nasz Sklep

Instagram

Odsłony

Obsługiwane przez usługę Blogger.

Nasze Grafiki